Gucza!

Guczę w Serbii zna każdy. To święto narodowe. Na miejscu masa turystów, masa naganiaczy. Jako nieopierzeni turyści daliśmy się naciągnąć i przenocować u jednego naciągacza, co to najpierw mówi jedną cenę, potem egzekwuje inną. No ale nic. Przynajmniej mieliśmy wysoki standard: normalny kibel i prysznic ;) Pierwsza noc to trąby, rakija i śpiew. Upicie się rakiją jest przyjemniejsze niż upicie się piwem. Szczerze polecam :) Wszędzie słychać trąby. Będąc już na niejednym festiwalu muzycznym, nastawiałem się na jakieś sceny, namioty itp. Tu sprawa wygląda inaczej. Jest jedna główna scena, ale główne atrakcje są gdzie indziej. Najciekawiej jest na ulicach, wśród kramów z ogromną ilością mięsa, gdzie zewsząd atakuje cię muzyka przeróżnych zespołów. Pełno jest tutaj Polaków. Prawie wszyscy, których spotkaliśmy przyjechali stopem. Prawie wszyscy po festiwalu jadą zwiedzać dalej Bałkany. Jest bardzo miło. Pijemy, bawimy się, idziemy spać. I tu jeszcze jeden plus naszego noclegu u naszego naciągacza - lokalizacja taka, że można spać. W większości miejsc trąby nie pozwalają zasnąć dłuuuugo. A grają prawie całą dobę.
Dzień drugi to powtórka z rozrywki. Dzień spędzamy na kempingu znajomych, bo u nich panuje lepszy klimat, bardziej hippisowski (bo właściciel uczciwszy). Leci muzyka, przyrządzamy megazupę z cudów zakupionych na bazarze. Maniana. Jest tak cudownie beztrosko. Wieczorem zabawa, zabawa, zabawa.
Dzień trzeci. Dochodzimy do wniosku, że 2 dni wystarczą. Zbyt dużo trąb zaczyna męczyć. A że repertuar mają bogaty jak radio eska, znak, że czas się zmywać

Zdjęcia (7)

Komentarze (0)